رابطه نگرش مذهبی و انگیزش پیشرفت تحصیلی: نقش واسطه ای خودکارامدی در دانشجویان دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه الزهرا(93-94)

این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای خودکارامدی در بین نگرش مذهبی و انگیزش پیشرفت و ارایه مدلی برای پیش بینی انگیزش پیشرفت تحصیلی،دانشجویان انجام شد. روش این پژوهش، توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر است .جامعه مورد نظر تمامی دانشجویان دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه الزهرا سال تحصیلی 94-93 بود .نمونه پژوهشی 201نفر دانشجوی کارشناسی به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد.برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های نگر ش سنج مذهبی خدایاری فرد،خودکارامدی شرر و انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده شد.برای پردازش داده ها ازروش آمار توصیفی،ماتریس همبستگی، تحلیل مسیر استفاده شد.یافته های حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که مسیر نگرش مذهبی بر خودکارامدی و خودکارامدی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی معنادار هستند. اما مسیر نگرش مذهبی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی معنادار نمی باشد .با لحاظ اثر غیر مستقیم نگرش مذهبی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی از طریق خودکارامدی ،ضریب اثر نگرش مذهبی از طریق خودکارامدی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی معنادار می باشد و همچنین نگرش مذهبی اثر غیر مستقیم و معناداری بواسطه خودکارامدی بر انگیزش پیشرفت دارد.از این رو می توان خودکارامدی را به عنوان یک میانجی مناسب در بین نگرش مذهبی و انگیزش پیشرفت تحصیلی در نظر گرفت.